Yasuhiro Anpo, dyrektor uznanych przeróbek Resident Evil 2 i Resident Evil 4, podzielił się wglądem w proces decyzyjny, który doprowadził do ożywienia klasyki z 1998 roku. ANPO zauważył, że projekt był napędzany wyczuwalnym entuzjazmem ze strony fanów chętnych do zobaczenia, jak gra została przywrócona do dawnej chwały. Przypomniał sobie moment realizacji, mówiąc: „Uświadomiliśmy się: ludzie naprawdę chcą, aby tak się stało”. Ten sentyment powtórzył producent Hirabayashi, który zdecydowanie stwierdził: „W porządku, zrobimy to”.
Początkowo zespół Capcom rozważał początek od Resident Evil 4 ze względu na jego kultowy status. Jednak po dokładnych dyskusjach uznali, że RE4 był już prawie doskonały w oczach wielu, a wszelkie zmiany mogą być ryzykowne. W związku z tym postanowili skupić się na starszym Resident Evil 2, który według nich wymagał znacznej modernizacji. Aby dostosować swoje wysiłki z oczekiwaniami fanów, programiści zagłębili się również w projekty fanów, aby głębsze zrozumieć pragnienia graczy.
Pomimo zaufania Capcom społeczność fanów nie była pozbawiona zastrzeżeń. Nawet po udanym uruchomieniu Resident Evil 2 i Resident Evil 3 Remake i ogłoszenie remake'u Resident Evil 4, niektórzy fani twierdzili, że ten ostatni nie wymagał tak pilnie aktualizacji jak jego poprzednicy. Oryginalny Resident Evil 2 i Resident Evil 3, wydany w latach 90. XX wieku na PlayStation, zostały oznaczone datowanymi elementami, takimi jak stałe kąty kamery i uciążliwe sterowanie. Natomiast Resident Evil 4, wydany w 2005 roku, już zrewolucjonizował gatunek przetrwania. Pomimo tych wstępnych wątpliwości remake Resident Evil 4 z powodzeniem zachował istotę oryginału, jednocześnie ulepszając rozgrywkę i opowiadanie historii.
Triumf komercyjny i w przeważającej mierze pozytywne recenzje remake'u Resident Evil 4 potwierdził podejście Capcom. Wykazało, że nawet gra uważana za prawie nietykalną może być z szacunkiem ponownie ponowne ponowne ponowne, łącząc szacunek dla oryginału z innowacyjną kreatywnością.
