Dankzij een hernieuwde focus op de kernconcepten waar de serie oorspronkelijk op was gebouwd, levert Assassin's Creed Shadows de meest bevredigende ervaring die de franchise in jaren heeft aangeboden. De game introduceert Fluid Parkour opnieuw die doet denken aan eenheid , waardoor spelers naadloos overstappen van grondniveau naar Castle Daken. De toevoeging van een worstelende haak verbetert deze ervaring verder, waardoor de beklimming naar strategische uitkijkpunten sneller en opwindender wordt. Hoog op een koord, je bent slechts een druppel weg van het uitvoeren van de perfecte moord - zolang je maar als NAOE speelt. Schakel echter over naar de tweede hoofdrolspeler van de game, Yasuke, en je bent in een compleet andere gameplay dynamiek geduwd.
Yasuke beweegt in een langzamer tempo, worstelt met stealth en klimt met de behendigheid van een beginner. Deze eigenschappen maken hem een schril contrast met de typische Assassin's Creed -hoofdrolspeler en presenteert een van de meest intrigerende maar verwarrende ontwerpkeuzes van Ubisoft. Spelen terwijl Yasuke de focus van de game verlegt van de stealth en Parkour die de serie definiëren en spelers uitdagen om zich aan te passen aan een nieuwe speelstijl.
Aanvankelijk kan het verschil tussen de vaardigheden van Yasuke en de kernprincipes van Assassin's Creed frustrerend zijn. Wat is het doel van een hoofdrolspeler die nauwelijks muren kan schalen en de finesse mist voor stille takedowns? Terwijl je echter dieper in zijn gameplay gaat, onthult het ontwerp van Yasuke zijn verdiensten. Hij behandelt langdurige problemen binnen de serie, met name de overdreven nadruk op actie in recente titels.
In Shadows breng je de eerste uren door met het beheersen van de snelle en heimelijke shinobi -vaardigheden van NAOE, die perfect het Assassin -archetype belichamen. Overgang naar Yasuke later in de campagne kan schokkend voelen. Deze torenhoge samurai is niet geschikt voor het sluipen door vijandelijke kampen en worstelt met zelfs basisch klimmen. Zijn beperkingen moedigen een meer geaarde aanpak aan, die op zijn beurt zijn vermogen beperkt om het slagveld van bovenaf te onderzoeken. In tegenstelling tot NAOE, die kan vertrouwen op Eagle Vision, heeft Yasuke niet zo'n voordeel, waardoor spelers worden gedwongen alleen op zijn brute kracht te vertrouwen.
Assassin's Creed is altijd geweest over heimelijke moorden en verticale verkenning, elementen waar Yasuke zich rechtstreeks tegen verzet. Spelen als hij voelt meer verwant aan Ghost of Tsushima dan het credo van de traditionele Assassin en benadrukt het felle gevechten over stealth. Yasuke's gameplay daagt spelers uit om hun aanpak te heroverwegen, omdat de serie historisch gezien een onbeperkt klimmen heeft toegestaan. Zijn ontwerp introduceert meer opzettelijke paden, waardoor zorgvuldige omgevingsobservatie effectief door de wereld moet navigeren.
Hoewel de paden van Yasuke aantrekkelijker zijn dan de moeiteloze beklimmingen van games uit het verleden, beperken ze zijn vrijheid in verkenning en maken het een uitdaging om de hoge grond te krijgen voor strategische planning. Zijn enige stealth-gerelateerde vaardigheid, de 'brute moord', is meer een gevechtsopener dan een stille takedown. Maar wanneer gevechten ontstaan, biedt Shadows het beste zwaardspel dat de serie in meer dan tien jaar heeft gezien, met een verscheidenheid aan technieken en bevredigende afwerkingsbewegingen die scherp contrasteren met de heimelijke aanpak van NAOE.
Het dubbele hoofdrolspelersysteem in schaduwen zorgt voor een duidelijke scheiding tussen gevechten en stealth, waardoor de actie-zware gameplay wordt voorkomen die de oorsprong , Odyssey en Valhalla domineerde. De kwetsbaarheid van NAOE dwingt spelers om stealth en strategische retraites aan te gaan, terwijl de kracht van Yasuke langdurig gevechten mogelijk maakt en een verfrissende verandering van tempo biedt.
Ondanks de bedoeling achter het ontwerp van Yasuke, blijft zijn pasvorm in het Creed -framework van de Assassin twijfelachtig. De serie is gebouwd op stealth en verticale verkenning, elementen die Yasuke direct uitdaagt. Terwijl personages als Bayek en Eivor te zwaar in actie leunden, behielden ze nog steeds de kernvaardigheden van de Creed -hoofdrolspeler van een moordenaar. Yasuke past als samurai thematisch aan bij zijn gebrek aan stealth- en klimvaardigheden, maar dit betekent dat spelers de traditionele Assassin's Creed -gameplay niet kunnen ervaren bij het beheersen van hem.
De echte uitdaging voor Yasuke is zijn tegenhanger, NAOE. Ze is mechanisch de beste Assassin's Creed -hoofdrolspeler in jaren, met een stealth -toolkit die perfect geschikt is voor de verticaliteit van Sengoku -periode Japan. NAOE belichaamt de belofte van Assassin's Creed: een zeer mobiele stille moordenaar worden. Zelfs haar gevechten profiteren van dezelfde verbeteringen als die van Yasuke, hoewel ze niet zo lang in de strijd kan blijven bestaan.
De poging van Ubisoft om twee verschillende speelstijlen aan te bieden met Yasuke en NAOE is lovenswaardig, maar het creëert een tweesnijdend zwaard. De unieke gameplay van Yasuke is een nieuwe take voor de serie, maar het verzet zich tegen de fundamentele elementen die Assassin's Creed uniek maken. Hoewel ik af en toe naar Yasuke zal terugkeren voor de sensatie van gevechten, is het door NAOE dat ik de wereld van schaduwen echt zal verkennen. Met haar heb ik het gevoel dat ik Assassin's Creed speel.
